Szacuje się, że ma je co ósme zdrowe dziecko. Chociaż nosicielstwo w większości przypadków przebiega bezobjawowo, może przyczyniać się do nawrotów anginy, nasilać jej objawy, a także nieść ryzyko wystąpienia groźnych dla zdrowia powikłań. Oczywiście leczenie ropnej anginy bez antybiotyku jest możliwe. Spis treści1. Angina u dziecka po zjedzeniu lodów?2. Jak rozpoznać anginę u dziecka?3. Jak leczyć anginę u dziecka?Angina u dziecka może pojawić się w ciągu całego roku, także latem. Mówi się, że to choroba od lodów, jednak to spore uproszczenie. Anginę a właściwie zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, wywołują najczęściej wirusy i bakterie, rzadziej grzyby. Co je łączy z zimnymi deserami?Polecane przez rodziców:spray wspomagający leczenie stanów zapalnych gardła, spowodowanych przez infekcje bakteryjne i wirusowebezpieczny dla dziecipomaga zapobiec infekcji, np. po zabiegu usunięcia migdałkówłagodzi ból i podrażnienieAngina u dziecka po zjedzeniu lodów?Angina to choroba górnych dróg oddechowych o podłożu wirusowym, bakteryjnym lub grzybiczym. Te chorobotwórcze drobnoustroje są aktywne przez cały rok, dlatego mogą zaatakować w dowolnym czasie, zimą, wczesną wiosną, a nawet w wakacje, gdy sezon na lody trwa w najlepsze!Pewnie niejeden rodzic, którego pociecha złapała latem anginę, zastanawiał się, czy za zapalenie gardła nie odpowiadają zimne desery i napoje. Lody same w sobie nie są niczemu winne, choć trzeba przyznać, że jedzone w nadmiarze wywołują miejscowe i ogólne oziębienie organizmu, które sprzyja rozwojowi infekcji. Dzieje się tak z dwóch powodów. Po pierwsze, pod wpływem zimna naczynia krwionośne kurczą się, ograniczając przepływ krwi, a tym samym osłabiając zdolności obronne drugie, patogeny powodujące anginę najlepiej czuje się w środowisku wilgotnym, w którym temperatura wynosi około 33-34 stopnie C. Takie warunki panują w błonie śluzowej nosa i gardła, a podczas upałów sprzyja im właśnie jedzenie dużej ilości lodów i częste picie chłodnych napojów. Dowiedz się więcej: Jak ustrzec dziecko przed przeziębieniem i grypą?Głównym objawem anginy jest ból gardła, jednak przebieg choroby różni się w zależności od tego, co ją wywołało. Anginę ropną u dzieci wywołują przede wszystkim paciorkowce beta-hemolizujące typu-A Streptococcus pyogenes, które przenoszą się droga kropelkową. Do zakażenia najczęściej dochodzi na drodze bezpośredniego kontaktu z chorym lub bezobjawowym nosicielem. Pierwsze objawy anginy pojawiają się 1-4 dni od momentu zakażenia, są nagłe i dosłownie zwalają z nóg. Najpierw pojawia się wysoka gorączka przekraczająca 38 stopni C i silny ból gardła, który utrudnia jedzenie i picie. Do tego może dojść ból brzucha, biegunka, wymioty – u dzieci dolegliwości żołądkowo-jelitowe pojawiają się znacznie częściej niż u dorosłych chorujących na anginę ropną. Bakteryjne zapalenie gardła i migdałków jest dla maluchów bardzo dotkliwe i męczące. Na szczęście chorobę da się dość szybko pokonać przy pomocy antybiotyków, które zupełnie nie znajdują zastosowania przy infekcjach wirusowych. Główne objawy anginy to złe samopoczucie, silny ból gardła, utrudniający przełykanie i gorączka przekraczająca 38 stopni anginę wirusową nie ma leku przyczynowego, leczenie polega po prostu na łagodzeniu objawów, które podobnie, jak przy anginie ropnej, mogą być wyjątkowo dokuczliwe. Głównym symptomem jest silny ból gardła utrudniający przełykanie oraz gorączka, ale nie tak wysoka jak przy anginie bakteryjnej. Kolejnym rozróżniającym te dwie choroby objawem jest nieżyt nosa, a oprócz kataru także kaszel i chrypka. W przebiegu anginy wirusowej wiele dzieci skarży się na pieczenie oczu. Zapalenie spojówek jest typowe dla zakażenia adenowirusowego. Chociaż przebieg anginy wirusowej nie jest tak nagły i ostry, jak przy anginie bakteryjnej, chorobę nie zawsze da się rozpoznać wyłącznie na podstawie (dość podobnych) objawów. W takich przypadkach pomoc niosą „szybkie” testy na obecność antygenu Streptococcus pyogenes. Wymaz z gardła wraz z posiewem w krótkim czasie daje pewny wynik, więc w razie potwierdzenia zakażenia paciorkowcowego można szybko włączyć odpowiednie leczenie. Polecane przez rodziców:izotoniczny roztwór z chlorku sodu dla dzieci od pierwszych dni życianie zawiera konserwantówwieloaspektowe zastosowanie - do inhalacji, do higieny oczu, nosa i uszu oraz do oczyszczania ranobjawowo łagodzi katarJak leczyć anginę u dziecka?Najlepszym sposobem leczenia zawsze jest to, zalecone przez pediatrę. Jeśli maluch jest marudny, nie chce jeść, skarży się na ból gardła i ma podwyższoną temperaturę, zawsze dobrze umówić go do przychodni. Nawet, jeśli katar i kaszel wskazują na „zwykłą wirusówkę”. Przy podejrzeniu anginy dziecko powinien zbadać pediatra, aby wykluczyć podobną w objawach mononukleozę zakaźną, zapalenie nagłośni, ropień zagardłowy lub inne tym podobne choroby, wymagające odmiennego leczenia. Jeśli okaże się, że dziecko ma anginę, lekarz przepisze antybiotyk z grupy penicylin. Jeśli natomiast choroba ma podłoże wirusowe, leki z tej grupy nie będą potrzebne. Do łagodzenia objawów zarówno anginy wirusowej, jak i bakteryjnej stosuje się przeciwbólowe (np. z paracetamolem) i/lub przeciwgorączkowe (np. z ibuprofenem NZLP),spray na ból gardła (np. z nanocząstkami srebra ograniczającymi rozwój drobnoustrojów i mentolem łagodzącym ból i pieczenie),spray do nosa (jak np. Ectorhin, który zmniejsza przekrwienie śluzówki, przyspiesza jej regenerację, a przy tym redukuje objawy nieżytu nosa: katar, zatkany nos, bóle głowy, zaburzenia węchu i smaku). Jak jeszcze można pomóc dziecku choremu na anginę? Niektórzy na bolące gardło podają pociechom lody. To z pewnością poprawia im nastrój, ale czy wspiera powrót do zdrowia?! Jedna porcja zimnego deseru raczej nie zaszkodzi, ale też nie pomoże. Silniejszy efekt przeciwbólowy przyniosą preparaty do gardła o działaniu miejscowym – dla najmłodszych spraye, starszym można podać pastylki do ssania. Warto wybrać takie, które dodatkowo ograniczają namnażanie chorobotwórczych drobnoustrojów. To znacznie lepsze rozwiązanie niż lody na anginę!Przeczytaj także: 6 pytań do dietetyka – sposoby na niejadka Jak pozbyć się flegmy w gardle – domowe sposoby . Flegma w gardle utrudnia połykanie i mówienie, dlatego wiele osób szuka sposobów na skuteczne pozbycie się zalegającej wydzieliny. Domowe sposoby są niezwykle proste, a często pomagają uporać się z tym nieznośnym problemem. Głównym zaleceniem jest spożywanie dużej ilości Na wstępie należy zaznaczyć, że nie należy bagatelizować objawów anginy. Przy silnym kaszlu, bólu gardła oraz obrzęku gardła jak najszybciej należy zwrócić się do lekarza, aby wdrożył proces leczenia. Najczęściej angina pojawia się w okresie jesiennym i zimowym. SPIS TREŚCI Przyczyny występowania anginyAngina – czym można się nią zarazić?Objawy anginyJak rozpoznać anginę wirusową?Jak rozpoznać anginę bakteryjną?Konsultacja z lekarzemAngina a zapalenie migdałkówJakie są rodzaje anginy?Diagnoza anginyJakie badania wykonywane są w celu potwierdzenia anginy?Angina a usunięcie migdałkówJakie mogą wystąpić powikłania po anginie?Skutki nieleczonej anginyRopień okołomigdałkowy a anginaCzy angina objawami przypominać może inne choroby?Jak zapobiegać anginie?Czy można się zaszczepić przeciwko anginie?Czy konieczne jest przyjmowanie antybiotyków?Czy osoba chora na anginę powinna być odizolowana?Angina u kobiet karmiących Przyczyny występowania anginy Zapalenie jamy śluzowej gardła i migdałków podniebiennych, potocznie nazywane anginą najczęściej ma podłoże wirusowe lub bakteryjne. Nawet w 85% przypadków powodem pojawienia się anginy są wirusy, między innymi RS, rhinowirus, adenowirus itp. Natomiast pojawienie się anginy o podłożu bakteryjnym jest zazwyczaj skutkiem zakażenia paciorkowcem z grupy Streptococcus pyogens. Występuje ona najczęściej w okresie jesienno-zimowym oraz wczesną wiosną. A chorują na nią najczęściej dzieci od 5 do 15 roku życia. Według danych szacunkowych nosicielami wspomnianych wyżej bakterii są dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym (od około 12% do 20%) oraz dorośli (około 5%). Warto pamiętać, że obecność wspomnianych bakterii w organizmie człowieka nie musi być jednoznaczne z zachorowaniem. Można być nosicielem, nie mając żadnych objawów. Szczepy bakterii najczęściej znajdują się w błonie śluzowej gardła i skórze. Nieczęsto, ale jednak znaleźć je można również w narządach układu moczowo-płciowego. Ryzyko zakażenia innych osób, przez nosiciela wynosi około 10%. Zakażalność wzrasta do 25% w przypadku nosiciela, który ma objawy choroby. Angina – czym można się nią zarazić? Zarówno angina wirusowa, jak i angina bakteryjna to choroby zakaźne. W przypadku wystąpienia anginy bakteryjnej do zakażenia dochodzi po bezpośrednim kontakcie z chorym (najczęściej drogą kropelkową). Zakażenie przez przedmiot, którego dotykał chory, jest wyjątkowo mało prawdopodobne. Inkubacja choroby trwa zazwyczaj od 12 godzin do 4 dni. Statystycznie, ryzyko zakażenia anginą bakteryjną od osoby chorej wynosi około 25%. Jednak może ona zarażać do momentu podjęcia leczenia, a dokładniej do 24 godzin po przyjęciu pierwszej dawki antybiotyku. Osoby będące nosicielami paciorkowców z grupy Streptococcus pyogens również nie są bezpieczne, ponieważ choroba może się uaktywnić. Do zakażenia anginą wirusową dochodzi drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z wydzieliną z gardła, lub nosa chorego. Okres inkubacji jest dłuższy niż w przypadku anginy bakteryjnej i wynosi od 1 do 6 dni od momentu zakażenia. Rzeczą charakterystyczną dla tego typu anginy jest stopniowe i powolne nasilanie się objawów, które mogą ustąpić samoczynnie po mniej więcej 3-4 dniach. Objawy anginy Pierwsze objawy anginy, które powinny wzbudzić niepokój to ból gardła i ogólne osłabienie organizmu. Podczas rozwoju choroby pojawiają się dodatkowe objawy, które mogą świadczyć o wirusowym lub bakteryjnym pochodzeniu anginy. Objawy anginy wirusowej: gorączka,kaszel,chrypa,biegunka,katar,ból gardła,zaczerwienie i obrzęki gardła,bóle mięśniowo-stawowe,obecność pęcherzyków i owrzodzeń na błonie śluzowej jamy ustnej i gardła (występuje w późniejszej fazie choroby),zapalenie spojówek (raczej objaw występujący niezbyt często). Objawy anginy bakteryjnej: szybkie i nagłe pojawienie się intensywnego bólu gardła połączonego z dużymi trudnościami w przełykaniu,przekrwienie tylnej ścianki gardła oraz migdałków,silne poczucie osłabienia organizmu,wysoka gorączka, powiększenie szyjnych węzłów chłonnych,nudności i wymioty,wraz z rozwojem choroby migdałki pokrywają się tzw. nalotem włóknikowym (biało-żółtawe plamki na powierzchni migdałków),możliwość pojawienia się osutki skórnej. Jak rozpoznać anginę wirusową? Pierwsze objawy anginy wirusowej mogą dawać podobne objawy jak przeziębienie lub grypa – kaszel, katar, chrypka i obecność wydzieliny śluzowej w nozdrzach. Tego typu anginie towarzyszy zazwyczaj również gorączka i bóle stawowo-mięśniowe, co może prowadzić do mylnego podejrzenia zachorowania na grypę. Sytuacja zmienia się dość diametralnie wraz z pojawieniem się intensywnego bólu gardła oraz przekrwieniem gardła i migdałków. Najłatwiejszym objawem do rozpoznania anginy wirusowej jest ból i zaczerwienienie gardła, połączone z powiększeniem migdałków i gorączką. Czasem pojawić się mogą drobne pęcherzyki na błonie śluzowej jamy ustnej. Jak rozpoznać anginę bakteryjną? Angina paciorkowcowa jest znacznie trudniejsza do pomylenia z typowymi objawami przeziębienia. Dzieje się tak ze względu na intensywność pierwszych objawów, czyli ostrego bólu gardła oraz trudności w przełykaniu. Dodatkowo wszystko to łączy się rozpulchnieniem i powiększeniem migdałków. Jednym z charakterystycznych objawów tego typu anginy jest nagły, intensywny ból gardła, określany czasem przez fachowców mianem bólu „duszącego”. Osoba chora ma ogromne problemy z przełykaniem pokarmów. Typowe jest nagłe pojawienie się osłabienia, niepoprzedzone żadnymi wcześniejszymi objawami. Dość często pojawia się również ucisk w gardle. Powiększone, zaczerwienione migdałki oraz różowawy kolor tylnej ścianki gardła to kolejny objaw anginy bakteryjnej. Najczęściej jednak rozpoznawanym przez chorego w tego typu anginie objaw to biało-żółtawy nalot na migdałkach, który połączony może być z obecnością wysięku ropnego. Bólowi gardła towarzyszy również powiększenie oraz bolesność węzłów chłonnych. Konsultacja z lekarzem Aby właściwie rozpoznać anginę wirusową lub bakteryjną konieczna jest konsultacja z lekarzem. Istnieje jednak mnóstwo objawów, które mogą wskazań na zachorowanie na anginę zamiast grypy lub przeziębienia. Co może z kolei skłonić chorego do szybszego umówienia się na wizytę lekarską. Warto pamiętać, że część objawów anginy, w tym na przykład nalot na migdałkach, może być wynikiem innej choroby. Dlatego w takiej sytuacji konieczne jest szybkie rozpoznanie choroby i w razie konieczności wdrożenie antybiotykoterapii. Angina a zapalenie migdałków W pierwszej fazie anginy paciorkowcowej pojawia się przekrwienie i powiększenie migdałków. Wraz z rozwojem choroby, może jednak pojawić się biało-żółtawy nalot włóknikowy. Towarzyszy mu silny ból, zwłaszcza podczas przełykania. Nalot, najczęściej ma formę punktowych przetarć na błonie śluzowej. Jego brak nie jest jednak jednoznaczny z niewystępowaniem anginy. Nie musi on być bowiem widoczny w każdym przypadku. Z uwagi na podobieństwo do innych chorób, pojawienie się nalotu nie musi być wbrew pozorom dowodem na anginę bakteryjną. Nie przesądza on bowiem o diagnozie. Nalot o różnym zabarwieniu, w różnej formie oraz intensywności może pojawić się na migdałkach w takich chorobach jak: angina Plaut-Vincenta, zakażenie grzybicze, mononukleoza, błonica. Jakie są rodzaje anginy? Powszechnie przyjęty podział typów anginy dokonywany jest najczęściej na podstawie: miejsca zakażenia: angina migdałka,angina migdałka językowego, obrazu klinicznego: angina rumieniowa,angina z wysiękiem ropnym,angina z owrzodzeniem powierzchniowym,angina z owrzodzeniem głębokim, czynników wywołujących chorobę: angina o podłożu wirusowym,angina o podłożu bakteryjnym,angina o podłożu grzybiczym,angina o podłożu nieinfekcyjnym, W praktyce jednak, najczęściej stosuje się rozróżnienie pomiędzy anginą wirusową a bakteryjną. Diagnoza anginy Diagnoza anginy przebiega na podstawie: wywiadu z osobą zakażoną,objawów klinicznych,badania przedmiotowego,wyników posiewu wymazu z gardła lub migdałków (nie we wszystkich przypadkach). Najczęściej występujące objawy kliniczne, takie jaki ból i zaczerwienienie gardła, gorączka czy powiększenie migdałków nie są charakterystyczne jedynie dla anginy. Nie ma możliwości przez to jednoznacznego rozpoznania choroby. Ocena stanu gardła, błony śluzowej jamy ustnej, migdałków i węzłów chłonnych może jedynie pomóc w poznaniu zakażenia wirusowego. W przypadku anginy bakteryjnej w celu jej potwierdzenia lub wykluczenia należy zgłosić się na test płytkowy – streptotest. To właśnie na wynikach z przeprowadzonego testu, objawach oraz badaniu przedmiotowym postawiona diagnoza. Jakie badania wykonywane są w celu potwierdzenia anginy? Oprócz wywiadu z pacjentem, lekarz przeprowadza następujące badania: badanie przedmiotowe – ocena stanu jamy ustnej, gardła, migdałków i szyjnych węzłów chłonnych, wymaz z gardła – pobierany w przypadku podejrzenia zakażenia bakteryjnego. Pozwoli na potwierdzenie lub wykluczenie zakażenia bakteriami wywołującymi anginę. Dzięki rozwojowi medycyny, możliwe jest zastosowanie szybkich testów, których wynik widoczny jest już po kilku minutach. Znacznie skraca to oczekiwanie na wdrożenie leczenia antybiotykowego w razie konieczności. Szybkie testy służą do wykrywania obecności paciorkowców grupy A. Poziom czułości wykonywanego badania wynosi około 97%. Innym testem mogącym potwierdzić zakażenie anginą paciorkowcową jest badanie ASO. Jeżeli wystąpił wzrost stężenia ASO oznacza to, że u pacjenta rozwija się angina bakteryjna. Angina a usunięcie migdałków Usunięcie migdałków podniebiennych (tonsillektomia), to jeden ze sposobów na zapobieganie częstym nawrotom zapalenia gardła i migdałków. Jednak w środowisku medycznym ciągle trwają dyskusje na ten temat. Dotyczą one między innymi częstości stosowanie tej metody, względnych i bezwzględnych wskazań do zabiegu, potencjalnych korzyści oraz ewentualnych powikłań. Dyskusja wynika z tego, że zdrowe i prawidłowo funkcjonujące migdałki to element, który tworzy tzw. barierę ochronną organizmu. Ich zadaniem jako narządów limfatycznych, jest bowiem między innymi rozpoznawanie i niszczenie antygenów przedostających się do ciała drogą oddechową lub pokarmową. Paradoksalnie, dzieje się tak, że w przypadku długotrwałego lub częstego pojawiania się anginy, to właśnie migdałki stają się ogniskiem zapalnym, mogącym prowadzić do groźnych powikłań. Takie zagrożenie może wystąpić na przykład w skutek zbyt krótko lub niewłaściwie leczonej anginy oraz regularnie powracającej. W publikacjach naukowych podkreślana jest konieczność rozważnego podejścia na decyzji dotyczącej usunięcia migdałków. Wszystko przez to, że tak naprawdę skuteczność tej metody nie jest do końca zbadana. A przeprowadzone badania, przyniosły sprzeczne wyniki. Nie ma również pewności, że korzyści z zabiegu w każdym z przypadków będą równoważyły ryzyko powikłań. Wśród aktualnych zaleceń do przeprowadzenia zabiegu usunięcia migdałków podaje się: zalecenia bezwzględne: migdałki podniebienne przerośnięte i powodujące bezdech,ropień okołomigdałkowych (powikłania po anginie),nawracające, krwotoczne zapalenie migdałków,podejrzenie nowotworu, zalecenia względne: nawracające, paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków u dzieci (7 zachorowań w ciągu roku lub 5 rocznie w okresie 2 lat lub 3 rocznie w okresie 3 ostatnich lat),utrzymywanie się przewlekłego zapalenia migdałków dłużej niż od 3 do 6 miesięcy,zapalenie węzłów chłonnych, którym towarzyszy nawracająca angina. Przy podejmowaniu decyzji o ewentualnym zabiegu, lekarz weźmie pod uwagę takie czynniki jak: wiek pacjenta,historię chorób,zakres oraz intensywność ewentualnych powikłań po anginie,potencjalne korzyści zdrowotne dla pacjenta. Jakie mogą wystąpić powikłania po anginie? To, czy powikłania po anginie się pojawią, zależy od wielu czynników. Najgroźniejszym z nich jest lekceważenie choroby, czyli odwlekanie konsultacji lekarskiej oraz chęć samodzielnego leczenia objawów. Przyczyną powikłań, może być również nieprawidłowa diagnoza, późne rozpoczęcie antybiotykoterapii lub samodzielne skrócenie przyjmowania leków przez pacjenta. Czynnikiem, który dodatkowo może wpłynąć na skuteczność antybiotykoterapii jest również indywidualna reakcja organizmu na przyjmowane leki. Możliwe powikłania anginy bakteryjnej: zapalenie zatok,zapalenie ucha środkowego,ropień okołomigdałkowy,zapalenie węzłów chłonnych,gorączka reumatyczna – może pojawić się pod postacią zapalenia stawów i mięśnia sercowego,kłębuszkowe zapalenie nerek,zapalenie płuc lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (w rzadkich przypadkach). Sprawne i szybkie rozpoznanie typu anginy oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia pozwala na uniknięcie większości groźnych powikłań. Odrębnym tematem, wymagającym dodatkowej diagnostyki, precyzyjnej terapii i konsultacji z lekarzem są anginy nawracające. Skutki nieleczonej anginy Nieleczona lub źle zdiagnozowana angina paciorkowcowa może ciągnąć za sobą groźne powikłania. U dorosłych występują one rzadko. Zakażenie paciorkowcem może doprowadzić, chociażby do przewlekłych stanów zapalnych gardła, migdałków, nerek, serca lub płuc (niezbyt często). Do rzadkich, aczkolwiek wyjątkowo groźnych powikłań anginy (najczęściej nieleczonej) zalicza się zapalenie płuc oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Niebezpieczna dla organizmu człowieka jest również gorączka reumatyczna, która skutkować może trwałym uszkodzeniem serca nawet podczas przyjmowania antybiotyku. Bardzo rzadkim, jednak bardzo groźnym powikłaniem anginy bakteryjnej jest posocznica, czyli po-anginowa sepsa. Ropień okołomigdałkowy a angina Jednym z najczęściej występujących powikłań anginy bakteryjnej jest ropień okołomigdałkowy. Jego przyczyną jest nagromadzenie się treści ropnej pomiędzy torebką migdałka a ścianą gardła. Ropnie to przypadłość doskwierająca najczęściej nastolatków i młodych osób dorosłych. Jakie są objawy pojawienia się ropnia w gardle? jednostronny ból gardła,jednostronny obrzęk twarzy,ból ucha po stronie ropnia,gorączka,trudności z przełykaniem śliny i pokarmów,bolesne powiększenie węzłów chłonnych,wystąpienie szczękościsku. Podczas badania widoczne jest znaczne powiększenie jednego z migdałków. Może, lecz nie musi, pokryty być białym nalotem. Leczenie ropnia okołomigdałkowego obejmuje antybiotykoterapię. Możliwa jest również konieczność zabiegu chirurgicznego – pobranie treści ropnej po wcześniejszym nacięciu zmiany chorobowej. Czy angina objawami przypominać może inne choroby? Zarówno objawy anginy wirusowej, jak i bakteryjnej mogą przypominać inne choroby. Zwłaszcza w przypadku anginy wirusowej, gdzie pierwsze objawy (gorączka, osłabienie, katar, chrypka i ból gardła) mogą być mylnie rozpoznane jako grypa lub sezonowe przeziębienie. Wszak angina występuję najczęściej w okresie jesienno-zimowym. Sprawa trochę komplikuje się przy anginie bakteryjnej. Jednak takie objawy jak zapalenie błony śluzowej gardła, zapalenie migdałków, powiększenie migdałków i obecność nalotu lub pęcherzyków przypisane są nie tylko do anginy. Stany zapalne gardła mogą towarzyszyć np. mononukleozie, ospie wietrznej, śwince, odrze i różyczce. Z kolei przekrwienie i powiększenie migdałków, wraz z nalotem może pojawić się chociażby podczas mononukleozy, błonicy, grzybicy czy anginie Plaut-Vincenta. Owrzodzenie migdałków może być także jednym z objawów gruźlicy, anginy kiłowej lub nowotworu migdałka podniebiennego. Szczególną uwagę warto zwrócić na jednostronny przerost migdałka podniebiennego. Może on bowiem oznaczać obecność torbieli, gruźlicę, zmianę naczyniową lub nowotworową. Jak zapobiegać anginie? Zakażenie anginą odbywa się drogą kropelkową. Zapobieganie jej może być więc wyjątkowo trudne. Warto jednak stosować się do metod profilaktyki, które ograniczają ryzyko: unikanie kontaktu z osobą zakażoną – osoba chora, nie zaraża innych 24 godziny od przyjęcia pierwszej dawki antybiotyku,zachowanie podstawowych zasad higieny osobistej – np. mycie rąk,długotrwałe budowanie odporności organizmu, szczególnie w sezonie jesienno-zimowym – zdrowa dieta, aktywność fizyczna),w momencie pojawienia się bólu gardła, zwrócenie uwagi na powiększenie migdałków lub obecność zmian w błonie śluzowej (pęcherzyki, nalot, zaczerwienienie). Czy można się zaszczepić przeciwko anginie? Świat medycyny nad stworzeniem szczepionki na anginę pracuje od wielu lat. Niestety do dziś nie udało się stworzyć bezpiecznej szczepionki przeciwko anginie bakteryjnej. Leczenie anginy Typ terapii oraz długość leczenia zależą od rodzaju zdiagnozowanej anginy. W przypadku anginy wirusowej pacjent otrzymuje zazwyczaj leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Dolegliwości zwykle ustępują po około 3-4 dniach. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku anginy bakteryjnej. Wymaga ona bowiem 10-dniowej terapii penicyliną. W celu zmniejszenia ryzyka zakażenia (np. domowników) zalecana jest izolacja osoby chorej przez okres 24 godzin od momentu przyjęcia pierwszej dawki antybiotyku. Osoby uczulone na penicylinę otrzymują od lekarza antybiotyki makrolidowe. Niezależnie od rodzaju antybiotyku, należy je wszystkie przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie powinno się skracać czasu trwania terapii. Często jednak chorzy po ustaniu objawów choroby nie przyjmują ostatnich dawek leków. Zaprzestanie terapii może doprowadzić do nawrotu choroby, co jest szczególnie groźne w kontekście możliwości pojawienia się powikłań. Osoby u których zapalenie gardła i migdałków pojawia się regularnie oraz pacjenci z powikłaniami wymagają poszerzonej terapii oraz dalszych badań diagnostycznych. Czy konieczne jest przyjmowanie antybiotyków? Angina wirusa nie wymaga zastosowania antybiotyku. W zależności od objawów lekarz może przepisać pacjentowi leki przeciwgorączkowe i/lub przeciwbólowe. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku leczenia anginy paciorkowcowej. Bowiem w tej sytuacji leczenie antybiotykami jest najskuteczniejszą metodą. Terapia penicylinowa, która stosowana jest u znacznej większości pacjentów skutecznie likwiduje objawy choroby, takie jak gorączka, boleność gardła czy obrzęk migdałków. Skuteczna, doprowadzona do końca terapia minimalizuje również ryzyko powikłań i skraca okres zakażalności. W publikacjach naukowych szeroko poruszana jest także kwestia nierozważnego i pochopnego stosowania antybiotyków w leczeniu anginy bakteryjnej. Wątpliwości, które przedstawia branża medyczna dotyczą szczególnie pacjentów, którym zalecono terapię antybiotykiem przed rozróżnieniem anginy wirusowej od paciorkowcowej. Konieczność uzyskania potwierdzenia typu choroby przed zastosowaniem terapii antybiotykowej znajduje się w aktualnych zaleceniach dotyczących zapalenia gardła i migdałków. Ma to na celu ochronę pacjentów przed zbyt pochopnym przyjmowaniem leków. Może się ono bowiem wiązać z wystąpieniem nieprzyjemnych skutków ubocznych, np. ze strony układu pokarmowego. Kolejną przestrogą jest uodpornianie organizmu na działanie antybiotyków. Czy osoba chora na anginę powinna być odizolowana? Jeśli warunki na to pozwalają, zaleca się stosunkowo niedługi okres izolacji chorego, u którego lekarz potwierdził anginę bakteryjną. 24 godziny od momentu przyjęcia pierwszej dawki antybiotyku osoba chora przestaje zarażać. Przed upływem tego czasu jednak zaleca się rezygnację z obowiązków zawodowych, a w przypadku dzieci i młodzieży – z pobytu w szkole lub przedszkolu. Jeśli możliwości na to pozwalają, zaleca się również ograniczenie kontaktu z domownikami, co pozwoli również zmniejszyć ryzyko zakażenia. Warto jednak pamiętać, że nie ma konieczności pozostawania w łóżku przez cały okres trwania choroby. Jeśli pacjent czuje się dobrze a objawy, dzięki przyjmowanym lekom zaczynają ustępować, można stopniowo powracać do codziennych aktywności. Należy jednak pamiętać, aby nie rezygnować przy tym z dokończenia terapii antybiotykowej. Angina u kobiet karmiących Niebezpieczeństwo zarażenia dziecka za pośrednictwem mleka w przypadku kobiet karmiących, chorujących na anginę nie występuje. Wręcz przeciwnie – zawarte w mleku przeciwciała mogą wzmocnić organizm dziecka i zmniejszyć ryzyko zarażenia. Warto jednak pamiętać, że angina przenosi się drogą kropelkową, więc ryzyko zakażenia nadal istnieje. W przypadku anginy bakteryjnej o intensywnym przebiegu, lekarz może zdecydować o podaniu antybiotyku do bezpiecznego stosowania u kobiet karmiących.
Angina – produkty zalecane. Większość posiłków powinna być serwowana w postaci półpłynnej. Zaleca się zupy krem, przeciery, koktajle, kasze gotowane na miękko, miękkie warzywa i owoce. Witamina C – jej zwiększone wydalanie w trakcie stosowania tetracykliny rodzi potrzebę dodatkowego spożycia produktów bogatych w tę witaminę.
Angina to choroba, której objawów nie należy bagatelizować, ponieważ jej powikłania mogą okazać się bardzo groźne dla zdrowia. Trzeba jednak pamiętać i być wyczulonym na to, iż angina na początku daje takie same objawy, jak zwykłe przeziębienie, dlatego większość chorych próbuje zazwyczaj ratować się na początku domowymi sposobami, a dopiero w ostateczności rezerwuje wizytę u lekarza. Jak leczyć anginę? Leczenie anginy nie jest wyjątkowo trudne – wystarczy udać się do lekarza, aby ten przepisał pacjentowi odpowiednie leki. Skuteczne leczenie anginy odbywa się za pomocą antybiotyków przyjmowanych zgodnie z zaleceniami, jednak każdy chory może również dodatkowo posiłkować się sprawdzonymi, domowymi sposobami. Poniżej można znaleźć kilka sprawdzonych sposobów leczenia uciążliwych objawów tej choroby. Płukanie gardła roztworem soli Jest to najbardziej znany sposób na walkę z anginą, praktykowany jeszcze przez nasze babcie i prababcie. Wystarczy wymieszać szklankę ciepłej wody z łyżeczką soli. Następnie należy płukać gardło roztworem do momentu, aż skończy się płukanka w szklance. Jest to doskonały sposób na zniwelowanie bólu gardła, a najlepsze rezultaty będzie można zobaczyć, że płukankę będziemy stosować 3 razy dziennie. Płukanie gardła wywarem z szałwii Kolejny sprawdzony sposób na walkę z bólem gardła oraz zniesienie stanu zapalnego. Do garnuszka z gorącą wodą należy wrzucić saszetkę szałwii i zaparzyć napar pod przykryciem przez ok. 15 minut. Kiedy roztwór wystygnie, należy nim przepłukać gardło. Miód Miód charakteryzuje się doskonałymi właściwościami przeciwzapalnymi oraz antybakteryjnymi. Dodany do herbaty pomoże w zniwelowaniu stanu zapalnego gardła, zadziała przeciwgorączkowo oraz przeciwkaszlowo. Homeopatia W zależności od stanu zaawansowania choroby, można udać się do lekarza homeopaty, by ten przepisał choremu specjalistyczne tabletki. Należy jednak pamiętać o tym, aby nie brać ich na własną rękę i zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza. Napar z owoców oraz liści malin Owoce maliny nie tylko są pyszne, ale również pełne witamin. Okazuje się, że działają one również przeciwgorączkowo, przeciwzapalnie oraz antybakteryjnie. W trakcie choroby dobrze jest przyjmować napar z owoców lub liści malin – z pewnością pomoże on postawić chorego na nogi w szybszym tempie. Czosnek Czosnek to doskonały, naturalny antybiotyk. Warto go przyjmować nie tylko w trakcie choroby, ale również profilaktycznie – codziennie przez tydzień zjadać jeden duży ząbek czosnku np. na kanapce na kolację. Wzmocni on siły odpornościowe organizmu, nie dopuszczając do rozmnożenia się bakterii. Podczas choroby szybciej ustąpi stan zapalny i chory poczuje się lepiej. Syrop z cebuli Syrop z cebuli działa przeciwkaszlowo i pomaga zniwelować ból gardła. Dwie duże cebule należy pokroić w talarki i ułożyć ciasno w słoiku. Następnie całość należy posypać cukrem lub polać miodem. Słoik szczelnie zakręcić i pozostawić na noc w ciepłym miejscu. Następnego dnia wytworzony sok należy odsączyć na sitku i pić go 2-3 razy dziennie po łyżce. Najlepiej przechowywać go w lodówce. Angina, leczenie – o czym nie wolno zapomnieć? Oprócz specjalistycznych leków oraz domowych naparów, nie wolno zapominać o odpoczynku, który ma naprawdę duże znacznie podczas leczenia anginy. Ponadto należy również unikać dymu papierosowego, który mógłby podrażnić gardło, a także o sprawdzaniu temperatury ciała przynajmniej dwa razy dziennie. Nie wolno zapominać o nawadnianiu organizmu – należy pić dużo wody, nie unikać herbaty czy też rosołu. Jednym pomagają gorące napoje, inni wolą zimne, ponieważ zmrożona ciecz pomaga znieczulić gardło. Wewnątrz: użyj rozszerzającego się sprayu piankowego, aby uszczelnić wszelkie szczeliny, pęknięcia i szczeliny wokół okien, drzwi, elewacji , rury i okablowanie. W ten sposób unikniesz nie tylko stonóg, ale także gryzoni. Stonogi uwielbiają wilgotne miejsca, takie jak łazienki, piwnice, szafy, a nawet strychy; w rzeczywistości
Upalnie dni dobiegły końca, czas pożegnać się z latem i wysokimi temperaturami. Wielkimi krokami wkracza do nas piękna, złota, polska jesień. Miejmy nadzieję, że taka będzie. Jednak wielu osobom okres jesienny kojarzy się z przeziębianiami i chorobami. Aura na dworze sprzyja rozmnażaniu się zarazków. W okresie jesienno-zimowym przypada szczyt zachorowań na anginę. Nikt chyba nie lubi chorować, bo wiąże się to ze złym samopoczuciem, leżeniem w łóżku i tworzeniem się sporych zaległości czy to w szkole, czy w pracy zawodowej. Postaramy się Wam przedstawić kilka domowych patentów jak sobie poradzić z – co to takiego? leczenie – Domowe sposoby!Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze domowe sposoby na skuteczne leczenie anginy bez antybiotyku:Domowe sposoby na anginę to za mało!Angina – co to takiego? skrócie angina jest zapaleniem migdałków podniebiennych i śluzówki gardła. Można ją rozpoznać po przekrwionych migdałkach, powiększonych węzłach chłonnych, gorączce, silnym bólu gardła i ogólnym osłabieniu. Jeśli borykasz się, z którymkolwiek z powyższych objawów, to niestety dopadła Cię angina. Angina to choroba zakaźna, którą wywołują bakterie paciorkowca. Choroba przenosi się drogą kropelkową i bardzo szybko się rozprzestrzenia. Oznacza to, że najskuteczniejszym leczeniem jest leczenie antybiotykowe, a domowymi sposobami można złagodzić ból gardła bądź wpłynąć na poprawę ogólnego samopoczucia. Anginy nie można bagatelizować, gdyż nieleczona, albo źle leczona angina może doprowadzić do powikłań, takich jak: zapalenie nerek, stawów, mięśnia sercowego, jak również do powstania ropnia około leczenie – Domowe sposoby!Jeśli pomimo wprowadzenia terapii antybiotykowej, która jest konieczna, ból gardła jest nie do zniesienia warto wdrożyć również domowe sposoby. Bez obaw na pewno one Tobie nie zaszkodzą, a mogą przynieść sporą ulgę i wspomóc leczenie. Dzięki czemu pozbędziesz się anginy dużo szybciej, albo przejdziesz ją dużo przedstawiamy najpopularniejsze domowe sposoby na skuteczne leczenie anginy bez antybiotyku:spożywanie dużej ilości płynów, najlepiej pić niegazowaną wodę, herbatki owocowe, albo świeżo wyciskane niesłodzone soki; anginie często towarzyszy wysoka temperatura, dlatego też odpowiednie nawadnianie organizmu jest tak ważne;syrop z cebuli, do przygotowania syropy potrzebną są dwie cebule, cukier lub miód i słoik; cebulę należy pokroić w talarki i układać je warstwami w słoiku przesypując poszczególne warstwy cukrem lub polewając miodem; słoik należy szczelnie zamknąć i odstawić w ciepłe miejsce minimum na jedną noc, im dłużej będzie stała cebula tym więcej powstanie soku; sok należy odsączyć od cebuli i spożywać 2-3 razy dziennie po jednej łyżce;syrop z buraków, do przygotowania będzie potrzebna szklanka startych buraków i łyżka octu; całość mieszamy i odstawiamy w słoiku na minimum 3 godziny; przecedzony sok należy pić dwa razy dziennie po 1 łyżce;płukanka z malin, do przygotowania płukanki potrzebna będzie łyżka liści malin, szałwii oraz rumianku; całość należy zalać wrzątkiem i zaparzać około 15-20 minut; tak przygotowaną miksturą można płukać jamę ustną nawet kilka razy dziennie;płukanka z szałwii, rumianku i tymianku, w równych proporcjach należy połączyć liście szałwii, rumianku i tymianku, następnie łyżkę suszu zalewamy szklanką wody i zaparzamy około 15-20 minut; ostudzoną płukanką gardło należy płukać kilka razy dziennie;płukanka z soli, to bardzo stary i bardzo dobry sposób na anginę i ból gardła; wystarczy łyżeczkę soli rozpuścić w szklance ciepłej wody; płukanką tą najlepiej płukać gardło trzy razy dziennie; należy jednak pamiętać, że roztworu nie połykamy tylko wypluwamy;inhalacje, jeśli nie posiadasz w domu nebulizatora wystarczy miska z ciepłą wodą i ręcznik; podczas inhalacji warto wykorzystać sól fizjologiczną, albo olejki eteryczne, najlepiej sprawdzą się olejki z sosny, bergamotki, drzewa herbacianego, gdyż mają one działanie chłodzące, kojące, relaksujące, przeciwskurczowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne;czosnek, to naturalny antybiotyk, który jest stosowany od pokoleń; warto wiedzieć, że czosnek w znacznym stopniu wspomaga układ odpornościowy, a ponadto posiada on właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne, czyli walczy z przyczynami wywołującymi anginę; zaleca się więc np. jedzenie chleba z czosnkiem, przygotowanie sosu czosnkowego, albo dodanie czosnku do mleka z miodem; trzeba jednak pamiętać, że czosnek zachowuje swoje właściwości tylko wtedy, gdy jest spożywany na sposoby na anginę to za mało!Pamiętaj, że w przypadku anginy konieczna jest wizyta u lekarza i wprowadzenie leczenia farmakologicznego. Domowe sposoby, które przedstawiliśmy powyżej nie wystarczą, aby wygrać walkę z anginą. Nie lekceważ anginy, gdyż jest to bardzo bolesna choroba, która nieleczona może prowadzić do wielu pierwszej kolejności wizyta u lekarza! A później możesz wspierać się domowymi sposobami, przedstawiony powyżej. Z całą pewnością pomogą one Tobie w złagodzeniu objawów anginy. A Wy macie jakieś sprawdzone sposoby na anginę?

Leczenie polega na obniżeniu ciśnienia krwi i kontroli objawów, choć niekiedy może być konieczna dializa. Ropień okołomigdałkowy. Ropień okołomigdałkowy to powikłanie anginy, które polega na gromadzeniu się ropy w tkance okołomigdałkowej. Jest to wynik niewłaściwego leczenia lub braku leczenia anginy. Objawy obejmują silny

Angina - jakie daje objawy? Angina to zapalenie migdałków i gardła, które może być wywołane przez bakterie, wirusy lub grzyby. Daje początkowo objawy podobne do niegroźnych infekcji górnych dróg oddechowych: ból gardła, łamanie w kościach, katar, podwyższona temperatura. W żadnym wypadku nie można anginy bagatelizować, bo jej powikłania mogą być niezwykle groźne. Jakie są przyczyny anginy? Jak przebiega leczenie anginy? Czy zawsze są konieczne antybiotyki? Spis treściAngina - ogólna charakterystyka choroby Angina - rodzajeAngina - przyczynyAngina - objawyAngina - badania i diagnozaAngina - leczenieAngina a usunięcie migdałkówAngina - powikłaniaCzy anginę można pomylić z innymi chorobami?Angina - profilaktyka Angina - ogólna charakterystyka choroby Angina to ostre zapalenie migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła. Objawy są dość charakterystyczne, a leczenie antybiotykiem to często konieczność. Angina jest chorobą zakaźną. Drobnoustroje, które ją wywołują, mogą się przenosić na drugiego człowieka drogą kropelkową (gdy chory np. kaszle czy kicha w naszej obecności). Nieco rzadziej zarażamy się anginą, używając tych samych sztućców, szklanek, kubków co on. Szczególnie częsta jest angina u dzieci. Dzieci często "łapią" anginę, całując się z osobą zainfekowaną, np. z chorym przyjacielem na podwórku, w przedszkolu. Angina - rodzaje Ze względu na miejsce występowania infekcji, wyróżniana jest: angina migdałka podniebiennego angina migdałka gardłowego angina migdałka językowego Stosowany jest także inny podział, który uwzględnia następujące rodzaje angin: angina aftowa angina agranulocytarna angina błoniasta (angina błonicza, angina Plauta-Vincenta) angina Ludwiga angina monocytowa angina rzekomobłoniasta angina septyczna Angina - przyczyny Bakterie, które wywołują anginę, mogą żyć w organizmie "w uśpieniu" - dzieje się tak dość często. Przemęczenie, niekorzystne warunki atmosferyczne czy przewlekłe choroby lub świeżo przebyte zakażenia wirusowe sprawiają, że organizm jest osłabiony. Bakterie, które naturalnie nosimy w sobie, szybciej się wtedy namnażają i chętnie atakują, np. migdałki podniebienne. I angina gotowa. Taki mechanizm lekarze nazywają fachowo autozakażeniem. To właśnie ten mechanizm sprawia, że na anginę częściej choruje się latem. Gdy jest gorąco, naczynia krwionośne w gardle są rozszerzone. Miejscowe oziębienie tkanek - a z tym mamy do czynienia np. w czasie jedzenia lodów - powoduje skurcz drobnych naczyń. Na skutek niedokrwienia, śluzówka wyściełająca gardło staje się bardziej bezbronna wobec ataku chorobotwórczych drobnoustrojów, bo słabsze są wówczas mechanizmy obronne. Anginę najczęściej wywołują paciorkowce, rzadziej inne bakterie, takie jak gronkowce dwoinki zapalenia płuc (pneumokoki) pałeczka grypy (Haemofilus influenzae) Escherichia coli Poza bakteriami winowajcami anginy zwykle są wirusy, a czasem także grzyby. Angina - objawy Objawów anginy nie da raczej się pomylić z przeziębieniem, w jej przebiegu gorączka i ból gardła są bowiem o wiele bardziej dokuczliwe. Jeśli rozpoznajesz u siebie większość z poniższych objawów, a ból gardła utrudnia ci jedzenie, a nawet przełykanie śliny, prawdopodobnie masz do czynienia z anginą. Jednak angina, w zależności od lokalizacji, może mieć różny przebieg. Typowa angina migdałków podniebiennych różni się znacznie od anginy migdałka językowego i pasm bocznych oraz anginy migdałka gardłowego. Oto objawy anginy! Objawy anginy migdałków podniebiennych początek choroby jest nagły - zwykle zaczyna się od silnego bólu gardła utrudniającego przełykanie, który promieniuje w kierunku uszu zazwyczaj przebiega z wysoką gorączkę (ponad 38°) oraz dreszczami powiększone i bolesne przy ucisku są węzły chłonne szyi oraz podżuchwowe jedynym objawem podobnym do przeziębienia jest złe samopoczucie, ból głowy i ogólne rozbicie Objawy anginy migdałka gardłowego Angina migdałka gardłowego u małych dzieci, a zwłaszcza niemowląt, może dać dość burzliwe objawy: wysoka gorączka, do 40 st. C brak apetytu śluzowe stolce objawy oponowe drgawki U starszych dzieci i u dorosłych objawy anginy migdałka gardłowego są łagodniejsze: ból i pieczenie w gardle upośledzenie drożności i nieżyt nosa kaszel temperatura ciała jest prawidłowa lub nieznacznie podwyższona obrzęk i zaczerwienienie migdałka gardłowego oraz błony śluzowej tylnej ściany gardła, po której spływa śluzowo-ropna wydzielina w cięższych postaciach pojawiają się ponadto naloty włóknikowe na migdałku gardłowym oraz powiększenie i tkliwość węzłów chłonnych szyi Objawy anginy migdałka językowego Angina migdałka językowego i pasm bocznych występuje u osób po tonsillektomii (usunięciu - wyłuszczeniu - migdałków podniebiennych): ból gardła promieniujący do uszu, nasilający się podczas połykania zaburzenia mowy czasem pojawia się szczękościsk proces zapalny migdałka językowego może przenosić się w dół, w kierunku krtani i doprowadzić do duszności Objawy anginy Plaut-Vincenta uczucie zawadzania w gardle nieznaczny bólów przy połykaniu nieprzyjemny zapachu z ust temperatura ciała na ogół nie jest podwyższona, tylko czasami występują stany podgorączkowe miejscowo stwierdza się, najczęściej na jednym migdałku, w górnym jego biegunie, okrągłe, kraterowate owrzodzenie, ostro ograniczone, pokryte białoszarymi, żółto-brązowymi lub zielonymi nalotami, dość łatwo dającymi się zdjąć - owrzodzenie przy dotyku łatwo krwawi Objawy anginy wywołanej przez pneumokoki Angina pneumokokowa może przebiegać w postaci rumieniowej z zaczerwienieniem i obrzękiem błony śluzowej oraz surowiczym wysiękiem lub z obecnością gładkich, białoszarych nalotów, dosyć silnie związanych z podłożem i przechodzących na języczek i podniebienie miękkie. W przypadku żółtawego odcienia nalotów mogą być trudności w odróżnieniu ich od błonicy. Angina ropna objawy. Sprawdź, czy je masz! Angina - badania i diagnoza Anginie nie zawsze towarzyszy biały nalot na migdałkach. Najczęściej tak nie jest. Na początku, gdy angina dopiero zaczyna się rozwijać, lekarz podczas badania widzi obrzęk, przekrwienie i rozpulchnienie migdałków podniebiennych oraz otaczających je błon śluzowych. Po pewnym czasie w tzw. kryptach migdałków mogą tworzyć się białawe naloty, a niekiedy powstają punkcikowate, żółtawe zmiany prześwitujące przez błonę śluzową. Żółto-biały nalot na migdałkach to mieszanina włóknika i leukocytów (komórek odpornościowych), które poległy w walce z bakteriami. Nalotu może być bardzo mało, ale czasem w ogóle go nie widać, ponieważ w czasie przełykania zostaje starty przez pokarmy i ślinę. A przy anginie wirusowej nie powstaje wcale. Jednak obraz choroby jest na tyle specyficzny, że lekarz z reguły nie ma problemów z rozpoznaniem anginy już na pierwszy rzut oka. Oczywiście zawsze można zlecić test na obecność w gardle paciorkowców (gdyby lekarz nie miał w gabinecie testera, można zapytać w najbliższym laboratorium). Taki test w ciągu kilku minut pozwala na wykrycie przeciwciał przeciwpaciorkowcowych, przez co potwierdza obecność tych bakterii w organizmie. Ponieważ jednak większość z nas jest nosicielami paciorkowców, wartość tego testu jest nieco dyskusyjna. Chory może być tylko nosicielem wykrytego paciorkowca, a samą anginę mogła u niego wywołać całkiem inna bakteria lub wirus. Innym rodzajem testu (wiarygodnym w niemal stu procentach) jest pobranie wymazu z migdałka i obejrzenie preparatu bezpośrednio pod mikroskopem. Posiew i wykonanie antybiogramu trwa dłużej, bo około 2 dni, ale mamy pewność, że dobrany w ten sposób antybiotyk zadziała. Angina - leczenie Panuje powszechna opinia, że przy anginie zawsze należy podawać antybiotyk. Jednak w anginie wywołanej wirusami nie zadziała on wcale, podobnie jak przy rzadkiej anginie grzybiczej. Z drugiej strony anginę najczęściej wywołują paciorkowce, a wtedy przyjmowanie antybiotyku (głównie penicyliny) jest w pełni uzasadnione. Nie rób tego jednak na własną rękę, a tylko na zlecenie lekarza i nie przerywaj kuracji, gdy tylko gardło przestanie boleć. Ponadto należy podawać choremu na anginę leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz środki miejscowo odkażające w postaci tabletek do ssania bądź roztworów do płukania gardła. Jeżeli węzły chłonne szyi są powiększone i bolą, pomóc mogą ciepłe, suche okłady na szyję. Podczas anginy nie zawsze musisz leżeć w łóżku, ale zwykle osłabienie, które towarzyszy chorobie sprawia, że wydaje się to jedyną rozsądną opcję. Na pewno trzeba izolować się od otoczenia, by nie zarazić innych. Ponieważ przy wysokiej temperaturze pocisz się i odwadniasz, pamiętaj, by pić jak najwięcej ciepłych płynów. Dieta powinna być półpłynna, by łatwiej ci było przełykać jedzenie. Lepiej unikaj potraw gorących i pikantnych. Po chorobie warto wykonać profilaktyczne badania. Chodzi o wykrycie ewentualnych powikłań po anginie. Lekarz czasem zleca więc np. morfologię, OB, badanie ogólne moczu czy EKG. Angina a usunięcie migdałków W niektórych przypadkach konieczne mogą być bardziej inwazyjne metody leczenia. Na przykład, nawracające anginy migdałka gardłowego u dzieci są wskazaniem do adenotomii. Jest to chirurgiczny zabieg laryngologiczny polegający na usunięciu (ścięciu) przerośniętego migdałka gardłowego. Zabieg przeprowadza się głównie u dzieci powyżej 3 roku życia. Zwłaszcza jeśli ich efektem jest trwały przerost migdałków podniebiennych. Migdałki takie składają się głównie z tkanki łącznej (zwłóknienie) i nie chronią już przed żadnym zakażeniem. Normalnie są one częścią układu odpornościowego i chronią nas przed bakteriami, wirusami, grzybami. Przerośnięte - stanowią tyko rodzaj bomby z opóźnionym zapłonem, ponieważ między włóknami żyją sobie bakterie i nie reagują na antybiotyki, które tam nie mogą dotrzeć. Wskazaniem do usunięcia migdałków jest sączenie się z nich ropnej treści, gdy lekarz uciśnie je szpatułką. Takie ropne zakażenie jest niebezpieczne dla całego organizmu. Przeczytaj też: Angina alergiczna czyli alergiczne zapalenia gardła Angina - powikłania Zapalenie ucha środkowego Najczęściej spotykanym powikłaniem nieleczonej lub niedoleczonej anginy jest zapalenie ucha środkowego. Objawia się silnym, kłującym bólem ucha, czasowa utratą słuchu, gromadzeniem się płynu oraz gorączką. Niezbędna jest interwencja lekarza laryngologa, by nie doszło do zapalenia ucha wewnętrznego. Niekiedy trzeba przeciąć błonę bębenkową by zapobiec niekontrolowanemu pęknięciu. Błona na szczęście się regeneruje. Zapalenie zatok Zapalenie zatok jest również częstym powikłaniem anginy. jego początek łatwo przeoczyć, ale gdy pojawiają się typowe objawy - ból głowy nasilający się nad ranem czy przy schylaniu, wydzielina spływająca po tylnej ścianie gardła czy uczucie rozpierania w okolicach nosa, należy zgłosić się bez zwłoki do lekarza. Nie zawsze konieczne jest podawanie antybiotyku, niekiedy wystarczą popularne leki na alergię i przeciwbólowe, coraz częściej stosuje się też sterydy podawane bezpośrednio na błonę śluzową. Ropień okołomigdałkowy Bardzo poważnym powikłaniem nieleczonej anginy jest ropień okołomigdałkowy. Objawia się bardzo silnym bólem po jednej stronie twarzy, promieniującym do ucha. Towarzyszy mu szczękościsk. W przypadku ropnia trzeba natychmiast jechać na ostry dyżur laryngologiczny, bo nieleczony może doprowadzić do zapalenia opon mózgowych lub mózgu a to zagraża życiu. Ropień zagardłowy Ropień zagardłowy to powikłanie po anginie występujące tylko u dzieci. Do objawów, które towarzyszyły anginie dochodzi charakterystyczne ustawienie głowy - odchylani jej ku tyłowi, pojawia się uwypuklenie bocznej ściany gardła i szyi, a stan chorego dziecka ulega znacznemu pogorszeniu. Pacjenci wymagają hospitalizacji na oddziale laryngologicznym. Oprócz intensywnej antybiotykoterapii podawanej pozajelitowo, wykonuje się opróżnienie chirurgiczne ropnia. Zapalenie płuc Zapalenie płuc po anginie najczęściej występuje u osób ze znacznie obniżoną odpornością, palaczy, dzieci i osób starszych. czynnikiem sprzyjającym zachorowaniu jest nieprawidłowe leczenie antybiotykami (np. zbyt wczesne ich odstawienie). Zapalenie mięśnia sercowego Zapalenie mięśnia sercowego to bardzo poważne powikłanie nieleczonej lub niedoleczonej anginy. Powinny nas zaniepokoić: zmęczenie, osłabienie, duszności, nietypowy ból w klatce piersiowej oraz zaburzenia rytmu serca - zbyt powolny puls lub kołatanie albo arytmia. W takiej sytuacji należy skonsultować się z kardiologiem. W trudniejszych przypadkach może być potrzebne pozostanie w szpitalu. Zapalenie stawów Zaniedbanie anginy lub często nawracająca choroba może uszkodzić stawy, które stają się bolesne, ciepłe, może pojawić się obrzęk i zaczerwienienie. W takim przypadku należy wykonać badanie ASO czyli odczyn antystreptolizynowy - podwyższony wynik potwierdzi zapalenie stawów. Gorączka reumatyczna Angina może wywołać nie tylko zapalenie stawów, ale też gorączkę reumatyczną, zwłaszcza u dzieci. Jest ona spowodowana nieprawidłową reakcją odpornościową na obecność antygenów powstałych w wyniku kontaktów z paciorkowcami, które wywołały anginę. Gorączka reumatyczna uszkadza stawy i serce. W leczeniu stosuje się antybiotyki i kortykosteroidy. Ostre zapalenie nerek Powikłaniem anginy może też być ostre zapalenie nerek. Objawy choroby to gorączka, bóle w okolicy lędźwiowej, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, zgęstnienie i zmętnienie moczu, oraz bóle głowy, nudności, wymioty. Takie objawy wymagają niezwłocznego kontaktu z urologiem. Pląsawica Sydenhama Pląsawica, która pojawia się jako komplikacja przebycia infekcji paciorkowcowej, to tzw. pląsawica Sydenhama (pląsawica mała). Początek tej choroby, uważanej za autoimmunologiczną, jest nagły. Występują objawy neurologiczne: ruchy pląsawicze, zaburzenia emocjonalne, natręctwa, przymus aktywności ruchowej i nadpobudliwość. Choroba ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy, aczkolwiek może nawracać. Zapalenie tęczówki Zapalenie tęczówki to choroba oczu, która obejmuje tęczówkę, czyli barwną część błony gałki ocznej w kształcie krążka, i podtrzymujące ją ciało rzęskowe. Jej objawy to ostry ból oka, łzawienie, światłowstręt, zaczerwienienie oka, zmiana barwy tęczówki na kolor zielonkawy lub brunatnawy, zniekształcenie źrenicy, zaburzenia widzenia. Z reguły lekarz przepisuje leki do stosowanie miejscowego. W przypadku zaostrzenia choroby dodatkowo podaje się kortykosteroidy do gałki ocznej i doustnie. Zapalenie skóry (rumień guzowaty) Rumień guzowaty to stan zapalny skóry i tkanki podskórnej, który objawia się charakterystycznymi dużymi, bolesnymi i czerwonymi guzami na skórze. Twarde, bolesne, dobrze ocieplone, żywoczerwone guzki pojawiają się przede wszystkim na udach, a wraz z rozwojem choroby zmieniają swoją barwę na brązową, a następnie zieloną i ustępują samoistnie bez pozostawienia owrzodzeń czy blizn. Rumień guzowaty wymaga leczenia choroby podstawowej, będącej przyczyną jego rozwoju. Ropowica przestrzeni przygardłowej Ropowica przestrzeni przygardłowej jest obecnie rzadkim, ale nadal niebezpiecznym, powikłaniem anginy. Objawy są zbliżone do choroby pierwotnej, ale stan ogólny chorego jest zwykle bardzo ciężki. Ropowica przestrzeni przygardłowej może ulec ograniczeniu tworząc ropień przestrzeni przygardłowej, może też rozprzestrzeniać się w kierunku podstawy czaszki, do jamy czaszki lub do śródpiersia tylnego, a także do dołu podskroniowego, dołu skrzydłowo-podniebiennego, dna jamy ustnej, dołu zażuchwowego i tkanek miękkich szyi. Może też być przyczyną sepsy. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jako powikłanie anginy występuje rzadko. Pierwszym charakterystycznym objawem jest sztywność karku, uniemożliwiająca dotknięcie podbródkiem klatki piersiowej, której towarzyszą: nasilający się ból głowy, wymioty, światłowstręt. Zapalenie wyrostka sutkowatego Zapalenie wyrostka sutkowatego może pojawić się jako powikłanie powikłania po anginie, jakim jest zapalenia ucha. Objawia się bólem ucha, który promieniuje ku potylicy, obrzękiem i zaczerwienieniem okolicy zausznej. Zapalenie wyrostka sutkowatego z destrukcją kości i wytworzonym ropniem podokostnowym jest bezwzględnym wskazaniem do leczenia operacyjnego. Prócz tego standardowo stosuje się oczywiście antybiotykoterapię. Zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej Zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej to ciężkie powikłanie wewnątrzczaszkowe, które rozwija się bardzo gwałtownie. Występuje wysoka gorączka na zmianę ze znacznym spadkiem temperatury (gorączka hektatyczna), liczne objawy neurologiczne (w tym oponowe) i septyczne powiększenie śledziony. Nawet, jeśli w porę uda się wdrożyć odpowiednie leczenie, nie ma pewności, że pozwoli ono uniknąć śmierci chorego w wyniku zapalenia opon mózgowych czy sepsy. Poznaj domowe sposoby na anginę! Czy anginę można pomylić z innymi chorobami? Okazuje się, że wiele schorzeń może rozpoczynać się anginą, a ich objawy zasadnicze mogą się pojawić dopiero po kilku dniach: płonica czyli szkarlatyna - migdałki oraz błona śluzowa gardła są mocno zaczerwienione, występuje ból przy połykaniu, bardzo złe samopoczucie. Po 24 godz. występuje typowa wysypka, pojawiająca się najpierw w górnych partiach ciała. W tym czasie zaznacza się też wyraźne zaczerwienienie wierzchołka i brzegów języka, obejmujące następnie cały język (tzw. język malinowy). błonica - początkowo występują łagodne objawy zwiastunowe, tzn. niewielki ból przy połykaniu, gorączka do 39 st. C. Migdałki są nieco zaczerwienione i obrzmiałe, pokryte białymi lub szarymi, aksamitnymi błonami, mocno związanymi z podłożem, zlewającymi się i przechodzącymi poza migdałek na łuk migdałkowy i podniebienie miękkie. Po ich oddzieleniu zostaje krwawiąca powierzchnia. Węzły chłonne szyjno-dwubrzuścowe są bardzo obrzmiałe, tkliwe, twarde. mononukleoza zakaźna - poza powiększonymi, zaczerwienionymi, pokrytymi nalotem włóknikowym migdałkami podniebiennymi stwierdza się uogólnione powiększenie węzłów chłonnych oraz wątroby i śledziony. gruźlica - może powodować płaskie owrzodzenie na błonie śluzowej gardła, podniebienia bądź migdałka podniebiennego. kiła - w okresie drugorzędowym (po upływie ok. 9 tyg. po zakażeniu) na migdałkach podniebiennych i błonie śluzowej jamy ustnej pojawiają się białomleczne grudki (plaques muqueuses). Są one niebolesne i bardzo zakaźne. białaczki - w ostrej białaczce limfatycznej dochodzi do hiperplazji całego pierścienia limfatycznego gardła, szczególnie migdałków podniebiennych. Niekiedy może powstać martwicze owrzodzenie. Guzowate nacieki limfocytarne mogą również powstawać w obrębie błony śluzowej gardła, rozpadając się tworzą one łatwo krwawiące nadżerki. agranulocytoza - charakteryzuje się złym stanem ogólnym, gorączką, dreszczami, obecnością owrzodzenia oraz martwicy migdałków i gardła z czarnym nalotem. Chorzy skarżą się na bardzo silny ból gardła i szyi, zwłaszcza podczas połykania, ślinotok oraz cuchnący oddech. Nie stwierdza się powiększenia regionalnych węzłów chłonnych. rak migdałka podniebiennego i rak gardła - objawiają się najczęściej w postaci owrzodzenia przechodzącego na sąsiednie struktury anatomiczne. Angina - profilaktyka Niestety, nie ma szczepionki na anginę. Liczba szczepów samych paciorkowców jest olbrzymia, a szczepionka może działać tylko na jeden z nich. Trudno sobie wyobrazić, byśmy przyjęli setkę szczepionek bez pewności, że choroby nie wywoła szczep... sto pierwszy. Można zmniejszyć ryzyko zachorowania na anginę, przestrzegając poniższych zasad: lecz zęby i wszelkie stany zapalne zatok czy uszu, ponieważ są to ogniska infekcji umiejscowione blisko migdałków - stąd bakterie mogą szybko się do nich przenieść; unikaj osób już zainfekowanych; jeżeli anginę złapał ktoś z domowników – zwracaj uwagę na to, by nie używać np. tych samych sztućców, kubków co chory; myj starannie ręce po kontakcie z chorym na anginę; dbaj o odporność – jedz dużo warzyw i owoców bogatych w witaminy, wysypiaj się, wypoczywaj, uprawiaj jakiś sport, ubieraj się stosownie do pogody, zrezygnuj z używek; po konsultacji z lekarzem możesz skorzystać z leków zwiększających odporność organizmu; unikaj tzw. szoków termicznych - w samochodzie nie nastawiaj klimatyzacji na silne chłodzenie, nie wskakuj z rozgrzanej słońcem plaży do zimnej wody; gdy jest upał, nie pij bardzo zimnych napojów, np. z kostkami lodu, ani nie jedz mocno zmrożonych lodów. Dziennikarka specjalizująca się w tematyce zdrowotnej, a zwłaszcza obszarach medycyny, ochrony zdrowia i zdrowego odżywiania. Autorka newsów, poradników, wywiadów z ekspertami i relacji. Uczestniczka największej Ogólnopolskiej Konferencji Medycznej "Polka w Europie", organizowanej przez Stowarzyszenie "Dziennikarze dla Zdrowia", a także specjalistycznych warsztatów i seminariów dla dziennikarzy realizowanych przez Stowarzyszenie. Sonda Czy stosujesz domowe sposoby na ból gardła? W tym, jak pozbyć się afty oraz złagodzić ból w jamie ustnej, pomocne mogą okazać się poniższe sposoby. Płukanie jamy ustnej ziołowymi naparami - Płukanie jamy ustnej ziołowymi naparami może przynieść ukojenie dla bolesnych nadżerek i wspomóc ich proces gojenia. Warto pamiętać, aby zrezygnować z gorących płynów na rzecz Domowe sposoby na anginę zazwyczaj łagodzą tylko ból a skuteczne leczenie możliwe jest tylko przy pomocy antybiotyków. Na anginę pomoże nam syrop z cebuli, płukanka z malin oraz zioła. spis treści 1. Domowe sposoby na anginę – charakterystyka anginy 2. Domowe sposoby na naginę – syrop z cebuli i płukanka z malin 3. Domowe sposoby na anginę – płukanka szałwia, rumianek, tymianek 4. Domowe sposoby na anginę – płukanka z soli rozwiń 1. Domowe sposoby na anginę – charakterystyka anginy Angina to zapalenie migdałków podniebiennych oraz śluzówki gardła. Objawia się przekrwionymi migdałkami, powiększonymi węzłami chłonnymi, gorączką, silnym bólem gardła oraz ogólnym osłabieniem. Angina jest chorobą zakaźną i najczęściej wywołaną przez bakterie paciorkowca. W związku z tym najlepiej anginę leczyć antybiotykiem a domowe sposoby na anginę mogą jedynie złagodzić ból gardła i poprawić samopoczucie. Źle leczona angina lub niedoleczona może prowadzić do wielu poważnych powikłań. Do najważniejszych zaliczamy: zapalenie stawów, zapalenie nerek, zapalenie mięśnia sercowego czy ropień około migdałkowy. Zobacz film: "Jakie są najczęstsze objawy anginy?" Domowe sposoby na anginę pomogą w zwalczaniu bólu gardła 2. Domowe sposoby na naginę – syrop z cebuli i płukanka z malin Jednym z domowych sposobów na anginę jest syrop z cebuli. Aby go przygotować potrzebne nam będą 2 - 3 duże cebule, łyżka cukru lub miodu. Cebulę kroimy w talarki, układamy ciasno w słoiku a następnie zasypujemy cukrem lub polewamy miodem. Słoik szczelnie zakręcamy i odstawiamy na jedną noc a następnie odsączamy przez sitko lub gazę. Tak gotowy sok pijemy 2 lub 3 razy dziennie po jednej łyżce. Jeśli chodzi o płukankę z malin wystarczy łyżka stołowa liści malin, szałwii i rumianku. Tak przygotowaną mieszankę zalewamy jedną szklanką wrzątku i zaparzamy pod przykryciem przez około 15 minut. Taką płukankę stosujemy do płukania jamu ustnej kilka razy dziennie. 3. Domowe sposoby na anginę – płukanka szałwia, rumianek, tymianek Kolejnym domowym sposobem na anginę jest kolejna domowa płukanka z ziół. W jej skład wchodzą liście szałwii, rumianku i tymianku. Jedną łyżkę stołową takiej mieszkanki zalewamy wrzątkiem, zaparzamy przez 20 minut. Kiedy płukanka będzie przestudzona płuczemy nią gardło kilka razy dziennie. 4. Domowe sposoby na anginę – płukanka z soli Chyba wszystkim dobrze znanym domowym sposobem na anginę i ból gardła jest płukanie gardła roztworem z soli. Łyżeczkę soli rozpuszczamy w szklance wody. Tak przygotowanym roztworem płuczemy gardło a zawartość wypluwamy. Czynność powtarzajmy minimum trzy razy dziennie. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Nawet przy nienagannej higienie, żadna głowa nie jest odporna na wszy. Nie są niebezpieczne, ale są zaraźliwe, irytujące, a czasami trudne do pozbycia się. Jak pozbyć się wszy, gdy zaatakują nasze włosy? Poznaj domowe sposoby na wszy. Naturalne recepty przeciw wszom! Dowiedz się więcej o wszawicy! Silny ból gardła i gorączka to jedne z najbardziej charakterystycznych objawów anginy. Choroba często atakuje latem - opisujemy, jak ją rozpoznać i jak ją leczyć. Choroba dotyczy głównie dzieci w wieku przedszkolnym. Wystarczy, że maluch bawi się z dzieckiem chorym na anginę, aby bakterie lub wirusy zaatakowały także jego. Zobacz, jak się przed tym ustrzec! Spis treści: Angina u dziecka - charakterystyka choroby Angina u dziecka - objawy Angina u dziecka - przyczyny Angina u dziecka - diagnoza Angina u dziecka - leczenie Angina u dziecka - domowe sposoby leczenia Angina u dziecka - powikłania Angina u dziecka - przeciwdziałanie Angina u dziecka - charakterystyka choroby Angina to choroba zakaźna przenoszona drogą kropelkową. Przybiera postać ostrego stanu zapalnego migdałków podniebiennych i gardła. Najczęściej wywołują ją bakterie, ale zdarza się też angina wirusowa. Dzieci z reguły chorują na nią jesienią i zimą oraz wczesną wiosną. Częściej dotyczy to przedszkolaków, dwulatkom i młodszym maluchom zdarza się rzadko. Okres wylęgania się choroby w najczęściej spotykanej anginie bakteryjnej paciorkowcowej wynosi 2-5 dni. Angina u dziecka - objawy Objawy anginy zależą od wywołującego ją drobnoustroju. Zwykle małe dziecko nagle zaczyna wymiotować lub ma odruchy wymiotne, pokłada się, traci apetyt. Zaczyna skarżyć się na ból gardła przy połykaniu (z wyniku obrzęku, powiększenia i przekrwienia migdałków), który może promieniować do uszu, ma chrypkę. Inne objawy to: wysoka gorączka (nawet 39-40°C), uczucie suchości i drapanie w gardle - z tego powodu dziecko zaczyna chrząkać i pokasływać, żywoczerwona błona śluzowa gardła, powiększone, przekrwione migdałki podniebienne z widocznymi na nich białymi nalotami, obrzmiałe i bolesne podżuchwowe węzły chłonne - zauważysz je, przesuwając palcami po bokach szyi i pod brodą dziecka. U starszych dzieci występuje także kaszel przy anginie, a temperatura ciała jest prawidłowa i nie ma gorączki. Ostra angina ropna z bardzo wysoką gorączką może wymagać leczenia w szpitalu. Czasem do objawów anginy dołącza się wysypka. To koniecznie wymaga konsultacji z lekarzem, gdyż może być sygnałem, że dziecko ma szkarlatynę (wywołuje ją ta sama bakteria) albo mononukleozę. Zobacz, jak podczas anginy wygląda gardło z ropnym nalotem: Fotolia Fotolia Angina u dziecka - przyczyny Angina może być spowodowana zakażeniem: bakteryjnym - odpowiadają za nie głównie paciorkowce, rzadziej gronkowce i pneumokoki, wirusowym - zwykle są to adenowirusy, grzybiczym - zwłaszcza u niemowląt i dzieci z obniżoną odpornością. Do zakażenia dziecka dochodzi wskutek jego kontaktu z osobą chorą na anginę lub nosicielem bakterii (są nimi inni zdrowi ludzie, którzy już chorowali na anginę). Drobnoustroje przenoszą się przez pocałunek, kaszel, kichanie lub gdy ślina lub wydzielina z nosa chorego znajdzie się na używanym przez zdrową osobę ręczniku, pościeli, ubraniu lub zanieczyści produkty spożywcze (może się tak np. zdarzyć, gdy domownicy korzystają z tych samych naczyń, sztućców). Angina u dziecka - diagnoza Jeżeli podejrzewamy anginę, trzeba udać się z dzieckiem do lekarza pediatry. Tylko on może potwierdzić lub wykluczyć chorobę, która często może być mylona z innymi dolegliwościami. Nie każdy ból gardła jest anginą, można ją pomylić z przeziębieniem lub grypą. Nie zawsze przy anginie występuje także ropny nalot na migdałkach. Jeżeli ma ona podłoże wirusowe lub jest to sam początek choroby, nalotu może nie być. Objawy anginy u bardzo małych dzieci są najczęściej stawiane na podstawie: obrazu klinicznego, wywiadu, badania bakteriologicznego wymazu z gardła - robi się je w przypadku wątpliwości, testu paciorkowcowego - przy podejrzeniu powikłań (np. ropnia okołomigdałkowego). Zdiagnozowanie czy mamy do czynienia z anginą bakteryjną, czy też wirusową nie zawsze jest łatwe. W tym celu opracowano skalę pomagająca ocenić prawdopodobieństwo infekcji paciorkowcem. Polega ona na sumowaniu punktów w zależności od oceny objawów takich, jak gorączka, kaszel, powiększenie węzłów chłonnych szyi. Angina u dziecka - leczenie Leczenie anginy polega przede wszystkim na złagodzeniu dolegliwości u dziecka oraz zapobieganiu powikłaniom - to ważne zwłaszcza w przypadku anginy bakteryjnej. Jeżeli chorobę wywołały bakterie lub grzyby, lekarz na pewno przepisze dziecku: antybiotyki (nigdy samowolnie nie skracaj czasu trwania kuracji antybiotykowej), podawanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych na bazie paracetamolu lub ibuprofenu. W leczeniu anginy stosuje się penicylinę, cefalosporynę oraz w niektórych przypadkach - erytromycynę, klarytromycynę i klindamycynę. Jeżeli angina ma podłoże wirusowe, podawanie antybiotyku nie ma sensu, a niektórzy lekarze zalecają podawanie dzieciom dużej dawki tej witaminy C. Dziecko powinno leżeć w łóżku, nie tylko wtedy, kiedy gorączkuje. Chodzi o wzmocnienie osłabionego organizmu. Angina u dziecka - domowe sposoby leczenia W leczeniu choroby pomagają także domowe sposoby na anginę: podawanie maluchowi dużo płynów do picia (przepłukują gardło i spłukują bakterie) - najlepiej letnie herbatki ziołowe, np. napary z mięty lub rumianku, kompot z gruszek, lekko posłodzony miodem - nawilża i łagodzi podrażnione śluzówki gardła, naturalne soki owocowe - z czarnego bzu, czarnej porzeczki lub aronii, poprawiają odporność dzięki zawartości witaminy C, płukanki gardła z wody i soli - u starszych dzieci, lekkie zupy warzywne, przeciery owocowe, rozgotowany ryż z jabłkami, jogurt z owocami. Pamiętaj o wietrzeniu i nawilżaniu pomieszczeń - ciepłe i suche powietrze sprzyja rozwojowi infekcji. Przyjęło się uważać, że w leczeniu anginy pomaga jedzenie lodów. Nie ma w tej sprawie jednoznacznego stanowiska i jest to kwestia indywidualna. Jedzenie lodów może pomóc w leczeniu stanu zapalnego w tym sensie, że ich zimno może złagodzić ból i obrzęk rozgrzanego i opuchniętego gardła. Podobną ulgę przynosi wypicie zimnego płynu lub ssanie kostek lodu. Angina u dziecka - powikłania Występują szczególnie po anginie paciorkowcowej, jeżeli nie była skutecznie leczona. Paciorkowce mogą zaatakować każdy narząd, a ponadto są sprawcami wtórnych zakażeń podczas innych infekcji. Najczęstsze powikłania to: zapalenie ucha środkowego, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie węzłów chłonnych szyi, zapalenie zatok, ropień okołomigdałkowy, zapalenie nerek, zapalenie stawów. Nawracające anginy to problem zdrowotny u niektórych dzieci. Może to skutkować przerostem migdałków i koniecznością ich usunięcia. Angina u dziecka - przeciwdziałanie Jest to trudne z powodu łatwości rozpowszechnienia się drobnoustrojów odpowiedzialnych za wywołanie anginy. Nie ma na nią szczepionki ochronnej. Dzieci z obniżoną odpornością i często chorujące na zakażenia górnych dróg oddechowych mogą być uodparniane nieswoistymi szczepionkami bakteryjnymi w postaci doustnych tabletek lub zastrzyków. Należy unikać: podawania dziecku latem mocno schłodzonych napojów - wysoka temperatura rozszerza naczynia krwionośne błony śluzowej jamy ustnej i gardła, z kolei zaś gaszenie pragnienia chłodnymi napojami powoduje gwałtowny skurcz naczyń krwionośnych i niedokrwienie gardła; to powoduje obniżenie odporności, wychłodzenie gardła i migdałków oraz podatność na atak bakterii, przebywania w klimatyzowanych pomieszczeniach - chłodny nawiew klimatyzacji może skutkować przemarznięciem, wychłodzeniem i spadkiem odporności. Zobacz też: 10 faktów na temat anginy Czy lody jedzone latem mogą powodować anginę? 4 sposoby na złagodzenie bólu gardła u dziecka Osłabiony system odpornościowy. Przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych. Cukrzyca. Wysoki poziom stresu. Kiedy Candida zaczyna się nadmiernie rozmnażać, może to prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Ten artykuł przedstawia 7 objawów przerostu Candidy i jak możesz je leczyć. 1. Pleśniawki jamy ustnej.
Biały nalot na języku – leczenie, przyczyny i co to oznacza Biały nalot na języku spowodowany jest zwykle zaniedbaniami higienicznymi. Resztki jedzenia i bakterie bytujące w jamie ustnej przyczyniają się do jego powstawania, często towarzyszy im nieświeży oddech. Wśród innych częstych przyczyn nalotu na języku możemy wymienić: niedostateczne nawodnienie organizmu, antybiotykoterapię, stosowanie sterydów wziewnych, zakażenia grzybicze. W większości przypadków są to niegroźne stany chorobowe, jednak każda zmiana na języku nieustępująca po 2 tygodniach od wystąpienia powinna skłaniać nas do wizyty u lekarza, gdyż może świadczyć o poważnej chorobie. Biały nalot na języku – co to takiego? Język człowieka składa się z nasady, którą przyczepiony jest on do dna jamy ustnej, oraz z trzonu stanowiącego jego ruchomą część. Mięśnie, z których zbudowany jest język, umożliwiają jego ruch. Powierzchnia języka powleczona jest błoną śluzową, pokrytą licznymi brodawkami językowymi zawierającymi kubki smakowe. Zdrowy język jest lekko wilgotny, barwy różowej lub różowo-czerwonej, o szorstkiej powierzchni i gładkim obrysie. Nalot na języku, jeśli nie świadczy o stanie chorobowym, jest osadem, który może być spowodowany np. nieprawidłową higieną jamy ustnej, niedoborem płynów w organizmie, nadużywaniem alkoholu, kawy, herbaty i papierosów czy złą dietą.– Czynnikami predysponującymi do powstawania zmian chorobowych języka są: niski poziom socjalno-ekonomiczny, niska higiena osobista, stosowanie protez zębowych, podeszły wiek, osłabienie odporności, palenie papierosów, alkoholizm, antybiotykoterapia, choroby przebiegające ze spadkiem odporności, próchnica zębów. Zmiany chorobowe jamy ustnej i języka możemy podzielić na pierwotne i występujące w przebiegu chorób ogólnoustrojowych. Pierwotne choroby języka powodowane są najczęściej przez następujące czynniki: zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze, urazy mechaniczne (piercing języka, źle dobrane protezy zębowe) i chemiczne (oparzenia), czynniki drażniące jak tytoń czy alkohol. Choroby ogólnoustrojowe predysponujące do powstawania zmian w jamie ustnej przebiegających z obecnością białego nalotu na języku to: cukrzyca, zakażenie HIV, AIDS, kiła, niedobory witamin, głównie z grupy B, niedokrwistości. Przyczyny białego nalotu na języku Biały nalot na języku nie zawsze musi świadczyć o chorobie – czasem jest spowodowany błędami w higienie jamy ustnej. Wówczas nie towarzyszą mu dodatkowe objawy. Niemniej, nalot na języku może wskazywać m. in. na choroby przewodu pokarmowego np. refluks żołądkowo-przełykowy czy chorobę wrzodowa żołądka i dwunastnicy. W przypadku obecności białego nalotu na języku i towarzyszących mu niepokojących symptomów jak bóle brzucha, chudnięcie warto skonsultować się z lekarzem. Biały nalot na języku a błędy higieniczne W większości przypadków biały lub żółtawy nalot na języku nie ma znaczenia diagnostycznego i nie jest wywołany poważnymi schorzeniami. Częstą przyczyną nalotu jest niewłaściwa higiena jamy ustnej. Bakterie namnażające się na powierzchni języka są główną przyczyną białego nalotu, jak i nieświeżego oddechu. Wskazane są regularne kontrole u stomatologa i prawidłowa higiena jamy ustnej. Zęby należy szczotkować co najmniej dwa razy dziennie, nie zapominając o nitkowaniu przestrzeni międzyzębowych. Prócz dokładnego czyszczenia zębów warto również delikatnymi kolistymi ruchami oczyścić język i wewnętrzną część policzków i dziąseł. Aby dokładniej pozbyć się bakterii z języka, po szczotkowaniu warto użyć płynu do płukania jamy ustnej. Biały nalot na języku a zapalenie języka Objawy zapalenia języka mogą przyjmować różne postaci. Najczęściej obserwowanymi objawami są zaczerwienienie całego języka lub obecność czerwonych plam i krostek, biały nalot na trzonie lub tylnej części języka, ból w jamie ustnej i gardle podczas mówienia i połykania, uczucie pieczenia języka i obecności guli w gardle. Zmiany o typie owrzodzeń obecne są w przypadku opryszczki, zakażeń paciorkowcowych (angina). Zapalenie języka dotyczy zarówno dorosłych, jak i dzieci. Biały nalot na języku a odwodnienie Odwodnienie lub niedostateczne nawodnienie organizmu jest kolejną przyczyną białego nalotu na języku. Nalot oznacza, że organizm zaczyna domagać się większej ilości płynów i to zwykle pierwszy sygnał świadczący o rozpoczynającym się odwodnieniu. Odwodnienie towarzyszące infekcjom przebiegającym z wysoką gorączką (angina paciorkowcowa, niekiedy przeziębienie) lub biegunką i wymiotami jest szczególnie niebezpieczne u małych dzieci i osób starszych. Oprócz suchych błon śluzowych jamy ustnej i języka obserwujemy zapadnięcie ciemiączka i gałek ocznych, bladą, chłodną i mało elastyczną w dotyku skórę, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, przyspieszenie oddechu, apatię lub rozdrażnienie. W przypadku wystąpienia cech odwodnienia konieczna jest konsultacja lekarska. Polecane dla Ciebie płyn, nieświeży oddech zł tabletka, nieświeży oddech zł zł środki higieniczne, akcesoria zł Biały nalot na języku a zakażenia grzybicze i grzybica jamy ustnej Język jest częstą lokalizacją zmian grzybiczych w jamie ustnej zarówno u dorosłych, jak i u dzieci w formie pleśniawek. Zmiany zwykle związane są z infekcją wywoływaną przez grzyby z rodziny Candida. Do zakażenia grzybiczego jamy ustnej i języka predysponuje wiele czynników. Wśród tych działających miejscowo wymienia się najczęściej: złą higienę jamy ustnej, palenie papierosów, nieprawidłowo dobrane protezy, kolczyk w języku, upośledzone wydzielanie śliny. Do czynników ogólnych sprzyjających rozwojowi kandydozy jamy ustnej zaliczamy niedobory żywieniowe i witaminowe, niektóre zaburzenia endokrynologiczne (np. niedoczynność przytarczyc), choroby nerek, krwi, cukrzycę, zaburzenia immunologiczne, zakażenie HIV, choroby nowotworowe, antybiotykoterapię. Pacjenci ciepiący na kandydozę jamy ustnej często zgłaszają ból przy połykaniu, uczucie szczypania języka (szczególnie przy spożywaniu kwaśnych i gorących). Obserwuje się także biały nalot na języku, a w postaciach zaawansowanych na podniebieniu i w okolicy gardła. Infekcja grzybicza może przebiegać pod postacią zanikowego zapalenia języka z charakterystycznym wygładzeniem i zaczerwienieniem języka. W kandydozie jamy ustnej zalecana jest dieta z ograniczeniem węglowodanów, bogata w kefiry i jogurty. Leczenie farmakologiczne polega na stosowaniu środków odkażających miejscowo, pędzlowaniu języka nystatyną, a w cięższych przypadkach przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych ogólnoustrojowo. Biały nalot a infekcja bakteryjna Infekcje bakteryjne mogą być przyczyną zmian wyglądu języka. Płonnica (szkarlatyna), na którą chorują głównie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, wywoływana jest przez niektóre szczepy paciorkowców. Choroba charakteryzuje się nagłym, silnym bólem gardła i gorączką. Niekiedy obecne są bóle brzucha i wymioty. W badaniu przedmiotowym gardło jest żywoczerwone, a język pokryty białym nalotem. Po 4–5 dniach język staje się czerwony (język malinowy). Leczenie polega na stosowaniu antybiotyku, leków obniżających gorączkę. Również za większość przypadków bakteryjnego zapalenia gardła (anginy) odpowiada paciorkowiec – Streptococcus pyogenes. Angina objawia się nagłym początkiem, charakterystyczny są ból gardła i wysoka temperatura. Błona śluzowa gardła jest żywoczerwona i obrzęknięta. Język początkowo jest pokryty białym nalotem, później staje się malinowy z widocznymi wybroczynami. Angina paciorkowcowa wymaga włączenia antybiotykoterapii. Biały nalot a palenie papierosów Wiele chorób jamy ustnej spowodowane jest nałogowym paleniem papierosów. Zęby przewlekłych palaczy są przebarwione, żółtawe lub brązowe. Odkładanie się pozostałości dymu tytoniowego na zębach, dziąsłach i policzkach nie dość, że jest częstą przyczyną nieświeżego oddechu z jamy ustnej, to dodatkowo wielokrotnie zwiększa ryzyko zachorowania na raka jamy ustnej. Nikotynizm jest przyczyną częstych dolegliwości ze strony języka takich jak uczucie pieczenia, palenia, nadmiernej suchości. U palaczy język pokrywa się dość grubym, białym i kleistym nalotem, w którym mogą gromadzić się wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia oraz bakterie. Także błona śluzowa u palaczy jest bardziej podatna na mikrourazy, co prowadzi do powstawania nadżerek i owrzodzeń. Jedyną skuteczną metodą leczenia jest całkowite zaprzestanie palenia papierosów i innych produktów z nikotyną. Biały nalot na języku a leukoplakia Leukoplakia charakteryzuje się obecnością białych, pomarszczonych, wypukłych zmian zlokalizowanych na bocznej powierzchni języka. To przedrakowy stan błony śluzowej jamy ustnej, dlatego w przypadku pojawienia niepojących objawów należy skonsultować się z lekarzem, który postawi właściwą diagnozę. Najczęściej obserwujemy ją u mężczyzn po 50. roku życia i nałogowych palaczy tytoniu. W zależności od etiologii wyróżniamy leukoplakię odczynową związaną z nikotynizmem, spożywaniem alkoholu, niedoborami witamin, zakażeniem HIV, oraz idiopatyczną (o niejasnym podłożu). Zmiany o charakterze leukoplakii często współistnieją z zakażeniem Candida albicans. Leczenie polega na ich wycięciu i wyeliminowaniu czynników drażniących śluzówkę jamy ustnej. Biały nalot na języku u noworodków i dzieci U noworodków i dzieci karmionych piersią biały nalot na języku może sugerować obecność pleśniawek. Rozwojowi pleśniawek sprzyja antybiotykoterapia, wkładanie rączek i zabawek do buzi, nieprawidłowa higiena jamy ustnej. Zmiany przypominają resztki pokarmu, jednak nie daje się ich łatwo usunąć. Widoczne są małe, białe, grudkowe plamki. Mogą powodować ból i utrudniać ssanie. Wymagają wizyty u lekarza i włączenia miejscowych leków przeciwgrzybiczych (nystatyna). Konieczna jest wymiana smoczków i wyparzenie w wysokiej temperaturze zabawek, grzechotek, gryzaków itp. Biały nalot na języku – kiedy zgłosić się do lekarza? Należy pamiętać, że każda zmiana w jamie ustnej niegojąca się w ciągu 14–21 dni wymaga postępowania diagnostycznego. Warto udać się do lekarza pierwszego kontaktu lub stomatologa specjalizującego się w chorobach błon śluzowych. Żeby zlikwidować biały nalot na języku, należy regularnie i prawidłowo dbać o higienę jamy ustnej. Nalot na języku można usunąć za pomocą szczoteczki do zębów lub specjalnej skrobaczki do języka. Pomocne bywa stosowanie płynów do płukania jamy ustnej, ale należy unikać tych, które w swoim składzie mają chlorheksydynę czy wodę utlenioną, ponieważ one mogą być przyczyną białego nalotu. Warto ograniczyć spożywanie kawy i mocnej herbaty, zrezygnować z palenia papierosów. Domowe sposoby na biały nalot na języku W Internecie znajdziemy szereg domowych sposobów na pozbycie się białego nalotu z języka. Pasta do czyszczenia z kurkumy i soku z cytryny czy pasta z sody oczyszczonej stosowane rozważnie nie powinny nam zaszkodzić. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Jak powstaje nowotwór? Nowotwory to jedna z najgroźniejszych znanych chorób, która jest niestety bardzo powszechna i współcześnie znajduje się w ścisłej czołówce przyczyn śmierci. Warto zadać sobie pytanie: w jaki sposób rozpoczyna się proces powstawania nowotworu i jakie czynniki na niego wpływają? Jakie objawy mogą sugerować obecność guza mózgu? Pierwotne nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są u dorosłych przyczyną około 3% wszystkich zgonów na nowotwory złośliwe. Większość nowotworów ośrodkowego układu nerwowego jest umiejscowiona wewnątrzczaszkowo, a jedynie co dziesiąty nowotwór rozwija się w kanale kręgowym. Warto wiedzieć, jakie objawy wskazują na rozwijający się nowotwór. Zapomniane choroby zakaźne Obecnie na świecie zaczynają znowu pojawiać się choroby, o których świat już zaczynał zapominać. Ma to związek zarówno z tym, że bardzo dużo ludzi nie chce szczepić swoich dzieci, jak również z tym, że coraz więcej ludzi zwiedza odległe zakątki świata, nie stosując właściwej profilaktyki przed podróżami. O jakich chorobach mowa? Wysypka na brzuchu u dorosłego lub dziecka Każdy z nas nie jeden raz borykał się z problemem zmian skórnych, które lokalizowały się w różnych miejscach ciała. Czasami zmiany te były swędzące, czasami nie odczuwaliśmy natomiast żadnych związanych z nimi dolegliwości. Zdarzało się, że wykwity na skórze były płaskie, innym razem wyraźnie można było je wyczuć i miały one formę grudek lub krostek. Jedną z częstszych lokalizacji wysypki jest brzuch, co dotyczy zarówno ludzi dorosłych, jak i dzieci. Czerniak – objawy, diagnoza, profilaktyka. Najnowsze terapie w leczeniu czerniaka skóry Czerniak występuje rzadziej niż inne rodzaje nowotworów skóry, np. rak podstawnokomórkowy, ale jest bardziej podatny na wzrost i rozprzestrzenianie się. Jeśli uda się go wykryć we wczesnym stadium, rokowania dla pacjenta są bardzo pomyślne. Niestety problemem jest to, że pacjenci z podejrzanymi zmianami zbyt późno zgłaszają się do specjalisty. Jak rozpoznać czerniaka? Jakie są czynniki ryzyka? Obrzęki a choroby serca i problemy z krążeniem Aby skutecznie walczyć z obrzękami trzeba znać ich przyczynę, których może być wiele. Zaliczono do nich przede wszystkim schorzenia natury kardiologicznej, nefrologicznej czy też te wynikające z urazów. Zignorowanie obrzęków może skutkować wystąpieniem innych objawów, które będą konsekwencją np. groźnej niewydolności serca. Jak zdiagnozować przyczynę obrzęków, jakie badania wykonać i czy istnieją domowe sposoby na obrzęki?
Sposób na muchy na wsi. Spędzając czas na wsi, trzeba liczyć się z tym, że będziemy walczyć z muchami. Na szczęście, prócz wymienionych powyżej sposobów, istnieją jeszcze inne metody, które nadają się doskonale do zastosowania w warunkach wiejskich lub na działce.
Przejdź do zawartości WskazaniaDziałaniePoradyDla lekarzyKup# Jak złagodzić ból przy anginie?Obrzęk gardła, przekrwienie i powiększenie migdałków, trudności w przełykaniu – to tylko część z powodujących dokuczliwy ból objawów, które występują podczas zachorowania na anginę. Jak je zwalczać? Czy istnieją skuteczne preparaty, które można zastosować samodzielnie w domu, aby pozbyć się uciążliwego bólu?Angina jest chorobą roznoszoną drogą kropelkową, najczęściej wywoływaną przez bakterie paciorkowce. Oznacza to, że nawet pozornie krótki kontakt z osobą zarażoną może doprowadzić do przeniesienia infekcji na zdrowego człowieka. Pierwsze objawy anginy pojawiają się bardzo szybko. Zazwyczaj towarzyszy im wysoka gorączka, przekraczająca nawet 38ºC. Poza ogólnym osłabieniem, brakiem apetytu i apatią, najbardziej dokuczliwe okazują się najczęściej symptomy ze strony jamy ustnej i gardła. Diagnozowanie Intensywny ból gardła, promieniujący w kierunku uszu, potrafi pojawić się nagle i zazwyczaj dość szybko przybiera na sile. Często jest to przyczyną niechęci do spożywania jakichkolwiek pokarmów przez chorego. Ma to bezpośredni związek z procesem przełykania – skurcz mięśni, towarzyszący przełykaniu, potęguje uczucie bólu. Stąd niezbędna okazuje się wizyta u specjalisty w celu potwierdzenia diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia. W niektórych przypadkach nieuniknionym etapem może być wykonanie odpowiednich badań, takich jak na przykład wymaz z gardła z posiewem lub test na antygeny paciorkowca. Przy leczeniu anginy często stosuje się antybiotykoterapię. Istnieją jednak liczne skuteczne sposoby, pozwalające choremu na samodzielne łagodzenie bólu. Czym najlepiej samodzielnie łagodzić ból gardła i jamy ustnej? Na rynku farmaceutycznym można wyróżnić wiele środków, sukcesywnie łagodzących ból podczas zachorowania na anginę – na przykład tabletki do ssania lub spraye. Ich działanie jest zazwyczaj odczuwalne dopiero po dość długim czasie stosowania, a efekty nie są długotrwałe. Przy leczeniu anginy i łagodzeniu towarzyszących jej objawów bardzo ważne jest szybkie działanie, zapewniające komfort i umożliwiające choremu podjęcie dalszych etapów kuracji. Produkt leczniczy o szybkim działaniu, który nie tylko przynosi ulgę od bólu, lecz także aktywnie zwalcza stan zapalny, to płyn do płukania jamy ustnej i gardła Glimbax. Glimbax, czyli innowacyjny środek, opierający swoje działanie na diklofenaku – substancji, która wykazuje wysoką aktywność przeciwzapalną i przeciwbólową. Glimbax nie zawiera alkoholu, dzięki czemu nie podrażnia dodatkowo części ustnej gardła. Działa miejscowo już od pierwszego płukania. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. MLkbI1.
  • r400qhx3v3.pages.dev/57
  • r400qhx3v3.pages.dev/84
  • r400qhx3v3.pages.dev/8
  • r400qhx3v3.pages.dev/19
  • r400qhx3v3.pages.dev/17
  • r400qhx3v3.pages.dev/87
  • r400qhx3v3.pages.dev/95
  • r400qhx3v3.pages.dev/78

    • jak pozbyć się anginy